Dąb czarny jest nazywany też polskim hebanem, dębem kopalnym. Nie chodzi tu o gatunek drewna lecz jego przeszłość: to drewno dębowe, które przeleżało często setki a nawet i tysiące lat pod wodą. Garbniki drewna i sole zawarte w wodzie przeszły przemianę, kolor i właściwości drewna zmieniły się, drewno częściowo uległo skamienieniu.

Dąb czarny ma koloryt od ciemnego brązu, po grafitową czerń do głębokiej czerni. Drewno jest jeszcze twardsze niż standardowe drewno dębowe. Uzyskało też dużo większą gęstość, dlatego jest bardzo trudne do obróbki. Jednocześnie jest kruche.

Tak, to jedno absolutnie unikatowe i niszowe. Należy do najrzadszych i najbardziej ekskluzywnych rodzajów drewna, jakie można użyć do wykończenia wnętrz i wykonania wyjątkowych przedmiotów. Wydobyty mokry czarny dąb należy poddać jeszcze kilkuletniemu suszeniu i sezonowaniu. Na świecie jest tylko około 10 firm, które umieją takie drewno sezonować. Województwo Podkarpackie i lubuskie posiadają największe w Polsce złoża tego skarbu.

O tej desce dębowej mówi się, że jest surowcem rzadszym od diamentów. W ciągu wieków zarezerwowana była tylko dla królów i najzamożniejszych ludzi w Europie. Ponoć w carskiej Rosji za posiadanie mebli z czarnego dębu groziła śmierć a mogła je posiadać tylko najbliższa rodzina cara.

Podłogi z dębu czarnego należą do najtrwalszych. Stylowe meble czy rzeźby przetrwały setki lat nienaruszone. Można je spotkać w muzeach.

Dębu czarnego naturalnego nie należy mylić z dębem wędzonym.

A na zdjęciach surowe drewno przygotowane do użycia (foto pochodzą ze stron: stolarnia-bratex.pl oraz antycznydom.pl).